دست کشیدن ویا اصابت بدن سگ بشرطی بدنش یا دست شخص خیس نباشد،مستلزم نجاست نیست اما آب دهان سگ وادرار ومدفوعش نجس واگر به لباس ویا بدن ریخته شود باید تطهیر شودوروش پاک کردن به شستن با آب کر است، همچنین اگر موی سگ در لباس باشد نمی توان با آن لباس نماز خواند

 

احکام شرعی بر اساس مصلحت و یا مفسده واقعی پی ریزی شده اند، منتهی عقل وکاوش بشری به بعضی از مصالح و مفاسد که ریشه احکام هستند می تواند پی ببرد مانند اکثر احکام اجتماعی وغیر عبادی و به بعضی نمی تواند نظیر بسیاری از خصوصیات عبادات و نیز بعضی از احکام غیر عبادی. روشن است در بخشی که قادر به فهم مصالح ویا مفاسد احکام هستیم و ملاک وعلت آنها روشن است، می تواند برای صحت و سقم آن حکم ملاک باشد یعنی به توسعه ویا محدودیت، حکم کرد حتی می توان به تغییر یا جایگزین فکر کرد.

ظاهرا وبا توجه به اینکه عمده دلیل بر مساله تقلید، تخصص واعلمیت است زنان هم می توانند مانند مردان در این زمینه ورود کنند، همان گونه که که در سایر علوم وصنایع تخصصی اینگونه عمل می شود یعنی جاهل به متخصص وکارشناس مراجعه، وبا وثوق واطمینان، به تشخیص او احترام گذاشته ودستورالعملهای وی اجرا یی می شود و با توجه به این مبنا است که عقلای جهان تفاوتی بین کارشناس زن ومرد نمی گذارند زیرا ملاک عمل همانطور که گفته شد تخصص ودانش در هر رشته وعلم مورد نظر می باشد. البته نظر شما پرسشگر محترم را به یک موضوع توجه داده می شود که این نظریه با توجه به جدا کردن مساله افتاء و تقلید از دو منصب حکومت وقضاوت است.

بسم الله الرحمن الرحیم
احضار روح انسان زنده یا مرده، معصوم علیه السلام یا غیر معصوم، به معنای صعود وجودی انسانی است که روح برای احضار می گردد. یعنی او به طریقی از عالم ماده ومحسوس منصرف شده و به عالم مثال که باطن عالم ماده است راه یافته و روح انسان دیگری که در عالم مثال (برزخ) وجود دارد برای او نمایان ‌شود و این چیزی است که امکان دارد وتحقق آن بعید نیست بلکه برای برخی تجربه عینی شده است اما پذیرفتن ادعای توان این عمل از هر کسی قابل قبول نمی باشد. اما از نظر شرعی در صورتی جایز است که موجب هتک حرمت شخصیت روح حاضر شده نباشد.

 

بسمه تعالی
1_روز عید فطر
2_روز عید قربان
 3_در روزی که نمی داند آخرشعبان است یا اول رمضان اگر به نیت اول رمضان روزه بگیرد.
این سه روز روزه حرام است

اما برخی از روزه ها نیز باید ترک شود :
1_بنابر احتیاط واجب روزه مستحبی که باعث پایمال شدن حقوق شوهر شود.
 2_بنابر احتیاط واجب روزه مستحبی که شوهر از گرفتن آن نهی کرده باشد.
3_روزه مستحبی فرزند که باعث اذیت وآزار پدر و مادر شود ویا از آن نهی کرده باشند.
4_روزه ای که برای روزه دار ضرر و زیان داشته باشد.
5_روزه شخص مسافر مگر آنکه نذر کرده باشد روز معینی را روزه بگیرد.

بسمه تعالی

 

بهتر است اگر در نماز جمعه حاضر نمی شوید، نماز ظهر را کمی با تاخیر بجا آورید.

 

بسمه تعالی

بدهی حق الناس وباید به صاحبش داده شود ودر صورتی که فوت شده به  وارث او می رسد، بلی در صورتی که هیچ نشانی از صاحب پول ویا نزدیکانش در دست نباشد به عنوان رد مظالم به فقیر پرداخت شود.

 

بسمه تعالی
خرید وفروش به قصد خوردن حرام است، مگر برای  غیر مسلمانان ویا اهل سنت که معتقد به حلال بودن آنها دارند.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

عاقل بودن و داشتن اختیار از امتیازات انسان نسبت به سایر موجودات است امامسوولیت پذیری نیز در کنار این دو عنصر از شاخصه های انسان شمارده شده است، در بسیاری از موضوعات ومسایل عقل معیار سنجش درستی از نادرستی و کژی از راستی است وبخاطر همین امتیاز، باید در برابر اقدامات خود مسوول باشد وبه تعبیر قرآن :کل نفس بما کسبت رهینه /هر شخص در گرو اعمال خودش است.پس انسان رها وبی مسوولیت نیست هر چند صاحب اختیار وآزاد باشد. علاوه بر نکته فوق، وضع قوانین ومجازات ها چه از ناحیه دین یا دولت ها وحتی جوامع ساده وابتدایی، ناشی از قوه عقلانی ومتعارف و منطبق بر فهم انسان است وآدمی بر این نکته اساسی آگاه است که دست یابی به جامعه ایده آل وخالی از هر گونه تجاوز و انحراف، هم نیازمند به برنامه وهم به احکام بازدارنده است چرا که به خوبی می داند برخی بواسطه نداشتن تربیت صحیح فردی واجتماعی به حریم خصوصی و عمومی دست اندازی می کنند، آیا به نظر شما پرسشگر محترم چنین انسانی که به هیچ وجه حاضر به پذیرش قوانین موضوعه مورد احترام اکثریت مردم، نیست،  چگونه باید رفتار کرد وچگونه مناسبات اجتماعی و فرهنگی را طراحی نمود که به حقوق دیگران خللی وارد نکرد. به نظر می رسد آنچه که بر آمده از متن دین و الگوهای رفتاری پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله واهل بیت علیهم السلام با توجه به شرایط و مقتضیات زمان ونیز قوانینی که عقلا ابداع می کنند، لازم الاجرا است وتخطی از آنها غیر قانونی است هرچند به نظر برسد در تضاد با منافع فردی است.

بسمه تعالی

به فرموده پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله یکی از آثار و برکات سوره الرحمن، ساده شدن امور سخت است، بدین لحاظ سوره الرحمن در مجالس ترحیم خوانده می شود،قاری با خواندن این سوره، ایمان به خداوند و نعمت های او را یادآور شده وخودش را در زمره مومنان وصالحان می شمارد و بهمین مناسبت وبه برکت این سوره، ترحم وگذشت رااز خدا برای میت خواستار می‌شود

در این زمینه دو روایت نقل شده است :
اول :حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله فرمود :اگر در نماز مستحبی پدرت ترا صدا کرد نماز را قطع نکن واگر مادرت صدا کرد نماز را قطع کن وپاسخ ده.(مستدرک الوسایل، حسین بن محمد تقی، نوری طبرسی) ج15ص181
دوم) امام موسی کاظم علیه السلام :اگر شخصی در نماز باشد وپدرش او را صدا کند در پاسخ تسبیح گوید واگر مادرش او را صدا بزند صراحتا پاسخ دهد.(وسایل الشیعه، حر عاملی، ج 7ص256.
از جهت سند، دو روایت نقل شده در حد صحیح نیستند، اولی بخاطر اینکه اسمی از روایان حدیث نیامده، اصطلاحا مرسل است ودومی بواسطه اینکه، برخی از راویان آن ضعیف هستند. اما با توجه به جمع روایات چنین نتیجه گرفته می‌شود :
الف) این حکم ودستور مربوط به نماز مستحب است.
ب) تفاوتی بین پدر ومادر در اجابت هنگام ضرورت نیست، در نماز واجب یا مستحب.
ج) دو روایت فوق، در مقام بیان جایگاه بلند مادر هستند، بطوری که می‌توان حتی نماز را که با ارزشترین وسیله تقرب الی الله است نیمه تمام گذاشت.

 

در نامه امام علی علیه السلام به مالک اشتر چنین مطلبی با این عنوان نیامده است تنها در بخشی از نامه که به عهد نامه معروف است، آمده : و باید از رعیت کسی را بیش از همه دور و دشمن داشته باشی که بگفتن زشتیها ی مردم اصرار دارد، زیرا مردم را عیوبی است که سزاوار تر کس برای پوشاندن آنها حاکم است، پس آنچه از زشتی های مردم به تو پوشیده است دنبال وکنجکاوی نکن که بر تو است پوشاندن آنچه بر تو آشکار شود، وخدا بر آنچه از تو پنهان است حکم می کند، پس تا می توانی زشتی مردم را بپوشان که خدا بپوشاند زشتی ترا که دوست می داری از مردم پنهان داری. حال با توجه به ترجمه نامه نتیجه می گیریم که: سخن امام (ع) درباره راز داری اسرار مردم است،و تفاوتی بین راز شب و روز نیست. ثانیا) مقصود از راز با توجه به کلیت نامه ها و خطبه های امام ع، گناهان و لغزش های مردم است که احتمال وقوع از هر انسان غیر معصوم می رود، البته گناهان مرتبط با حق الناس ویا بیت المال، که در صدد جبران بر نیاید موضوع خاصی است که حضرت بار ها  از اشخاص بخاطر دست اندازی به بیت المال ویا سیاست های غلط آنها ، زبان به انتقاد در پیش انظار، گشوده است.