آیین نکوداشت مرحوم سید محمدکاظم مداح و افتتاح کتابخانه تخصصی ایشان عصر روز چهارشنبه 13 اسفندماه 1393 در تالار اندیشه موسسه فرهنگی میرداماد گرگان با حضور جمعی از فرهیختگان و علاقه­مندان به تاریخ ادب و هنر گرگان زمین برگزار شد.
حبیب الله قلیش­لی در این مراسم گفت: همه چیز از بین می­رود اما آن چیزی که می ماند و سیر می­کند جوهره گیتی و زلالی انسان است که نمونه اش همین صفت­های خلق کریم مرحوم مداح است. ممکن است اسمی از امثال مرحوم مداح و سعدی و فردوسی و ... به یاد نماند ولی اینکه سیر کرده در درون آدم­ها، از درونی به درونی منتقل شده، لازم نیست اسمی باشد خود این جوهره که ملکوتی، عرشی و سماواتی هست، نمرده و در جان هستی ماندگار است.
این فعال حوزه فرهنگ و رسانه که از دوستان سید محمدکاظم مداح نیز بود در بخشی از این مراسم به بیان خاطراتی از ایشان پرداخت و گفت: حدود سال سوم دبیرستان بودم. گاهی آقایان خوش ذوق بعضی از کتاب­های جیبی را به ما معرفی می کردند. از کتابفروشی قمری گرگان کتابی گرفتم که قصه بود. آقای قمری معرفی کرد و گفت: «این کتاب را آقای مداح نوشته که از دوستان من هست. کردکویی ساکن گرگان و خوش ذوق هستند، مداح کتاب را نوشته و چاپخانه ریحانی به شکل جیبی و ارزان چاپ کرده است.» یادم هست روی کتاب نوشته بود 2 تومن (2 تا یک تومنی) و چون آقای قمری خیلی خوش ذوق بود و دوست داشت جوان­ها کتاب بخوانند با تخفیف به من 15 ریال داد. آن را خریداری و مطالعه کردم. مدتی تو این فکر بودم که آقای مداح کیه؟ یک روز که باز رفته بودم کتابفروشی آقا قمری و با ایشان صحبت می­کردم گفت: «می خواستی بدانی آقای مداح کیه»؟ فردی را صدا کرد و گفت: ایشان مداح است. آشنایی ما از آن­جا بود. بعد از عرض ارادت گفتم: من از کتاب «آتش پاره گرگان»  شما خوشم آمده ولی ای کاش این اسم را جور دیگری می گذاشتین. مداح گفت: «خودم هم بعداً از این اسم پشیمان شدم.» این قصه آشنایی من با ایشان بود که از همان موقع ادامه پیدا کرد.
مدیر کل اسبق اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گلستان با ذکر این نکته که احساس می­کنم آنگونه که باید از خلق کریم مرحوم مداح نیاموختم افزود: سالیانی که من از گرگان دور بودم، این انسان آن­قدر با محبت بود که هر وقت به گرگان می آمدم و فرصتی داشت به دیدنم می آمد و همدیگر را می دیدیم. بسیار خلق کریمی داشت، بزرگوار و صبور بود.
حبیب الله قلیش لی به برخی از فرهیختگان درگذشته گرگان اشاره کرد و گفت: تعدادی از عزیزانی را از دست دادیم که مثل آن­ها پیدا نمی­شود. آن­هایی که الان یادم هست غیر از جناب مداح، مرحوم حاج علی­اکبر ابراهیم زاده که برادر عزیزم بود و سالیان درازی با هم انس داشتیم. مرحوم احیا اشراقی که خیلی ارزشمند بود. او هم دارای ویژگی­های اخلاقی خاصی بود. خیلی ارزشمند، عزیز و رفیق قدیمی که ما سه تا همیشه با هم بودیم. سرور و استاد همه ما مرحوم مسیح ذبیحی بود که باز ما سه نفر تا وقتی که در حیات بود  حتما با هم یک وقت هایی قرار می گذاشتیم. با کمال تاسف قدر مرحوم ذبیحی که از افتخارات عظیم این منطقه است شناخته نشد. حسرت می­خورم، دلم گریه می کند که چرا نمی شود به عنوان یک پدیده فرهنگی، جریانی بوجود بیاید مقام این­جور آدم­ها را تجزیه و تحلیل کند و آن­ها شناخته شوند تا جوان­ها تشویق بشوند.
این شاعر و فعال حوزه فرهنگ و رسانه در پایان با بیان این­که ما به مرحوم سعدی می­گوییم حق با توست، تو درست گفتی، آدم هرجور که از این عمر عزیز استفاده کند باز مغموم می­شود، شعری از سعدی شیرازی که آن را عجیب خواند برای حاضرین در نشست خواند:

الا ای که عمرت به هفتاد رفت/ مگر خفته بودی که برباد رفت
همه برگ بودن همی ساختی/  به تدبیـــــــــــــــر رفتن نپراختی
قیــــامت که بازار مینو نهند/ منازل به اعمال نیکــــــو دهند
بضاعت به چندان­کـــــه آری بری/ وگــــر مفلسی شرمساری بری
چو پنجاه سالت برون شد زدست/ غنیمت شمر پنج روزی که هست
اگر مرده مسکین زبان داشتی/ به فریاد و زاری فغان داشتی
که ای زنده چون هست امکان گفت/ لب از ذکر چون مرده برهم مخفت
چو ما را به غفلت بشد روزگار/ تو باری دمی چند فرصت شمار
لازم به یادآوری است در آیین نکوداشت سید محمد کاظم مداح، کتابخانه تخصصی ایشان و عبدالناصر مهیمنی که از چهره های فرهنگی و رسانه ای گرگان هستند افتتاح شد. این مراسم در ادامه سلسله نشست های نکوداشتی است که توسط موسسه فرهنگی میرداماد برگزار می شود. پیش از این از چهره های همچون منوچهر ستوده و ایرج اعتصام تجلیل به عمل آمده بود و نکوداشت مرحوم سید ابوالقاسم امیرلطیفی و مسیح الله ذبیحی نیز برگزار گردیده بود.